Saturday, May 17, 2014

தொலை தூர விடியல்

மீளவே முடியாத
வெளியொன்றிற்குள்
துப்பாக்கிகளின் முனையில்
தள்ளப்படுகிறோம்

ஆயிரமாயிரம் கண்கள்
உன்னை மேய
சாலையோரம் நீ மலம்கழிகிறாய்
சாலையோரம் நீ குளிக்கிறாய்
சாலையோரம் நீ பாலுட்டுகிறாய்
பிச்சையெடுத்த உணவை உண்கிறாய்

வெளியெங்கும் நிரம்பித்தழும்புகிறது
அகோர சிரிப்பின் ஒலிகளும்
விஷமேறி பழுத்த கைகளும்

நீ ஒரு துர் ஆத்மாவாக
மாற எத்தனிக்கும் அந்த கணம்
பாலுக்கு அழும் குழந்தை
கண்விழிக்கச் செய்கிறது .

1 comment:

Anonymous said...: மனதில் வலியலைகளைக் கிளறும் அழகான கவிதை. வாழ்த்துகள், ப்ரவின்ஸ்கா.
-சக கவிஞன் ஏகாந்தன்; September 9, 2014 at 6:25 PM

Subscribe to: Post Comments (Atom)

பிடித்த வரிகள்......

உணவுச் சங்கிலி

நுகர்வோர் சந்தை சம்சாரி நிலம் , நீர் ,தாவரங்கள்

உணவுச்சங்கிலிகள் மாற்றத்தை சந்தித்தவண்ணம் உள்ளன

சங்கிலியின் கண்ணிகள் ஒன்றையொன்று சார்ந்தவை

இதையறியாமல் மாறி வரும் காலம்

கண்ணிகளை அறுத்து விளையாடுகிறது

காற்றாலைக்காரனுக்கு நிலத்தை விற்ற சம்சாரி

இரவில் திடுக்கிட்டு விழித்து பெட்டியிலிருக்கும்

பணத்தை எண்ணிக் கொண்டிருக்கிறான்

அவனையுமறியாமல் அவன் கால்கள்

நிலத்தை நோக்கி நடக்கின்றன

நிலவொளியில் காற்றலை

சுழலும் மூன்று இறக்கைகள்

ஒன்றில் தாவரங்கள்

மற்றொன்றில் சம்சாரி

இன்னொன்றில் நுகர்வோர்

பிடிக்கவே முடியாமல்

துரத்திக் கொண்டிருக்கச் செய்கின்றன

கர்ப்பொரெட் நிறுவனகள்.

பாம்பாட்டிச் சித்தன்

(கல்குதிரை)